جامعهشناسی فوتبال در بافتی جهانی
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۶۴۷۴۱
کتاب «جامعهشناسی فوتبال در بافتی جهانی»، پیچیدگیهای تاریخی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این ورزش را در اروپا، آفریقا، اقیانوسیه، آسیا و آمریکای شمالی و جنوبی بررسی میکند. کتاب از طریق رهیافتی موضوع محور، پیشرفتهای اصلی و مباحث جامعهشناختی را در فوتبال تحلیل کرده و به موضوعاتی چون: «تاریخ فوتبال و اشاعۀ جهانی آن»، «نقش خشونت»، «فیفا و ادارۀ فوتبال جهان»، «نژاد، نژادپرستی و سفیدی»، «جنسیت»، «تغییر ماهیت هواداران»، «رسانه و انقلاب مالی در فوتبال»، «تبدیل بازیکنان به سلبریتیهایی جهانی»، و «رشد لیگهای جهانی در سراسر جهان» میپردازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، «جیم کلهلند»، استاد علوم اجتماعی دانشگاه لوبوروی انگلستان، نویسنده این کتاب با استفاده از مثالهای متنوع از سراسر دنیا، در هر فصل کتاب، تغییرات متفاوت فرهنگی و اجتماعی را بهویژه از دهه ۱۹۹۰ نشان میدهد؛ دههای که در آن روابط فوتبال با رسانههای جمعی و سایر شبکههای فراملی اهمیت یافت و بهلحاظ مالی سودآور شد. نویسنده این کتاب معتقد است با اینکه فوتبال محبوبترین ورزش هر کشور نیست، اما شمار فزایندهای از کشورها مثل برزیل، روسیه، هند و چین از قدرت فوتبال برای مقاصد اجتماعی- فرهنگی، سیاسی و اقتصادی استفاده میکنند؛ مثلاً از طریق کسب میزبانی مسابقات چندجانبه مانند جامجهانی.
حمید پورنگ، مترجم این اثر نیز در یادداشتی با اشاره به اینکه فوتبال یکی از مهمترین پدیدههای اجتماعی و حتی فرهنگی سیاسی و اقتصادی در قرن بیست و بیستویکم است، بیان میکند که جامعهشناسی بسیار دیر مطالعۀ این ورزش را آغاز کرد. او معتقد است با اینکه شکلگیری فوتبال مدرن به قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم برمیگردد یعنی همان دورهای که جامعهشناسی کمکم در حال رشد و بالندگی بود، نگاهی به آثار بزرگان این حوزه نشان میدهد که هیچیک به این پدیده از منظری جامعهشناختی التفاتی نداشتهاند و حتی در دورههای بعدی و بهرغم شروع برگزاری مسابقات جامجهانی در ۱۹۳۰ و استقبال انبوه تماشاگران، باز هم نشانی از توجه به فوتبال در آثار اندیشمندان علوم اجتماعی آن زمان دیده نمیشود.
مترجم کتاب «جامعهشناسی فوتبال در بافتی جهانی» بر این باور است که شاید بتوان گفت این غفلت و نادیدهانگاری از سر عمد بوده زیرا تا مدتها فوتبال تفریح و سرگرمی عاری از تمدن و توأم با خشونت اقشار و طبقات کارگری و فرودست جامعه تلقی میشد که برای جامعهشناسی و برجعاجنشین که عمدتاً روی تحولات کلانمقیاس جوامع (بهویژه جوامع مدرن) و فهم کنشهای انسان متمدن اروپایی متمرکز بودند، ارزش مطالعاتی نداشت. اما در دهههای اخیر خصوصاً از دهه ۱۹۸۰ به بعد، مقوله فوتبال مورد توجه جدی جامعهشناسان و اصحاب علوم اجتماعی قرار گرفته و آثار و پژوهشهای متعددی در این زمینه چاپ و منتشر شده است.
کتاب «جامعهشناسی فوتبال در بافتی جهانی» که در سال ۲۰۱۵ انتشار یافت و سال ۱۳۹۷ از سوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات ترجمه و منتشر شد، یکی از همین آثاری است که از منظری جامعهشناختی به تحلیل این ورزش و ارتباط آن با سایر پدیدههای اجتماعی فرهنگی امروز میپردازد. یکی از نقاط قوت کتاب این است بدون اینکه خود را محدود به نظریه یا نظریههایی خاص کند، متناسب با حوزههای مورد بررسی از نظریههای جامعهشناختی استفاده میکند.
همچنین هر یک از بخشهای کتاب به شکلی تنظیم شده که علاوه بر سیر تاریخی، سایر ابعاد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی این ورزش در مقیاسی جهانی مورد بحث و کنکاش قرار گیرد.
کتاب «جامعهشناسی فوتبال در بافتی جهانی»منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: کتاب جامعهشناسی فوتبال در بافتی جهانی ، جام جهانی ۲۰۲۲ قطر
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: کتاب جامعه شناسی فوتبال در بافتی جهانی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر جامعه شناسی فوتبال در بافتی جهانی جامعه شناختی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۶۴۷۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«مهاجرت» توازن توانمندیهای توسعهای را دگرگون میسازد
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، بافتار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هر جامعهای، بستر ویژهای برای فعالیتهای علمی جامعهشناختی فراهم میسازد و این بافتار در سبک و رویکرد حاکم بر کار جامعهشناس و ماهیت فعالیتهای جامعهشناختی بازتاب مییابد.
اصغر میرفردی (دانشیار جامعهشناسی دانشگاه شیراز) در مقالهای با عنوان «مروری بر مطالعات جامعهشناختی در زمینه آموزش، مهاجرت و
تحولات توسعهای در ایران» به این موضوع اشاره میکند که کارل مانهایم (Karl Mannheim) معتقد است نظریهها و فعالیتهای جامعهشناختی از نظر شناختشناسی، بازتاب زمانه و زمینە کنشگران این حوزه تخصصی است.
* سیر شکلگیری و فعالیتهای رشته جامعهشناسی در ایران
این پژوهشگر مینویسد: رشته «جامعهشناسی» در ایران، همزمان با تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ خورشیدی مورد توجه قرار گرفت و با پیشگامی زندهیاد، غلامحسین صدیقی، مانند یک رشتە تخصصی بنیان نهاده شد.
او در ادامه میدهد که سیر شکلگیری و فعالیتهای رشته جامعهشناسی در ایران را میتوان در چند دوره گوناگون دستهبندی کرد:
دوره پایهگذاری رشتۀ جامعهشناسی: از زمان تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ تا تأسیس مؤسسۀ تحقیقات و مطالعات اجتماعی دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۷ خورشیدی را میتوان جزء این دوره دانست. دوره تثبیت و گسترش: این دوره از تأسیس مؤسسه تحقیقات و مطالعات اجتماعی دانشگاه تهران تا زمان انقلاب سال 57 را دربرمیگیرد. دوره آموزشمحور و تغییرات ساختاری: این دوره که از57 تا میانه دهه ۱۳۷۰ را در برمیگیرد، به پیروی از تغییرات انقلابی و برنامه انقلاب فرهنگی پس از انقلاب، با تغییر در نیروی انسانی، محتوای آموزشی و فعالیتهای آموزشی و پژوهشی همراه بود. فعالیتهای این دوره بیشتر آموزشی بود و از میزان فعالیتهای پژوهشی سالهای پیش از انقلاب، تا اندازهای کاسته شد. دوره تشکلیابی دوباره و آموزش-پژوهشمحوری: این دوره از میانه دهه ۱۳۷۰ تاکنون را در برمیگیرد و تفاوتهایی را در دولتهای چهارگانه به خود دیده است، گاه فعالیتهای جامعه-شناختی مورد اقبال واقع شده و گاه نیز با محدودیتها و موانعی روبهرو بودهاند. رشتهها و گرایشهای علوم اجتماعی و تحصیلات تکمیلی در این دوره گسترش یافتند. جابجایی محل زندگی فرد از یک منطقه به منطقه و یا سرزمین دیگر را مهاجرت میگویندمیرفردی توضیح میدهد که با گسترش واحدهای دانشگاهی همچون دانشگاه آزاد، دانشگاه پیامنور و دانشگاه علمیکاربردی، رشتههای علوم اجتماعی نیز گسترش یافتند؛ اما چنین گسترشی در همۀ دانشگاهها و مناطق کشور، کیفیت مطلوب و مورد انتظار را به همراه نداشته است.
* تعریف مهاجرت از منظر جامعه شناسی
او در ادامه به این موضوع اشاره میکند که جابجایی محل زندگی فرد از یک منطقه به منطقه و یا سرزمین دیگر را مهاجرت میگویند. در تعریفی دیگر، بر پایە دانشنامە جمعیتشناسی مهاجرت، تغییر مکان افراد، یا گروههایی از افراد، که با تغییر دائمی یا نیمه دائمی محل سکونت خود همراه است.
این نویسنده معتقد است که عامل مهمی که نقش مهاجرت را در پیوند با وضعیت توسعه تحلیل میکند، آموزش است. مهاجرت سرمایە انسانی یا جمعیت در سن فعال و ماهر و متخصص از یک منطقه به منطقه دیگر، میتواند توازن توانمندیهای توسعهای را دگرگون سازد.
* رابطه مهاجرت و توسعه جامعه
در این مقاله آمده است که مهاجرت سرمایه انسانی به خارج از کشور، نقش تعیینکنندهای در وضعیت توسعهای کشورهای جهان سومی دارد. رسالت جامعهشناسی و جامعهشناسان در این فراگرد، مهم است و میزان توجه آنها به مهاجرت و زمینهها و پیامدهای آن، نقش مهمی در پویایی و توسعه جامعه دارد.
در ادامه مینویسد با توجه به فعالیت ۹۰ سالۀ جامعهشناسی در ایران، این نوشتار در پی مرور مطالعات مهاجرت در ایران است و به این پرسش پاسخ دهد که جامعهشناسی ایران چه فعالیتهایی در زمینه مهاجرت، آموزش و توسعه داشته است؟
* مطالعات مهاجرت و جامعهشناسی در ایران
به زعم میرفردی جامعهشناسی در ایران متناسب با تحولات اقتصادی و اجتماعی، تحولات چندگانهای را به خود دیده است. در پی تغییرات در سبک و میزان مهاجرت در ایران، مطالعات علوم اجتماعی به ویژه جامعهشناختی در زمینه مهاجرت نیز دچار تحولات مرتبط با تغییر سبک مهاجرتی شدند.
مطالعات مهاجرت در ایران نشان داد که مهاجرت فزاینده موجب خالی شدن مناطق مهاجرفرست از سرمایه و نیروی انسانی فعال میشود و منجر به بازتولید عقبماندگی در این مناطق شده است.
* تاثیرات مهاجرت سرمایههای انسانی به خارج از کشور
به گفته این پژوهشگر افراد جوان، تحصیلات و مهارت بیشترین سهم از مهاجران به شهرهای بزرگ را دارند. مهاجرت این دسته از افراد موجب توسعۀ نابرابر مناطق کشور و بازتولید توسعه نیافتگی مناطق کمبرخوردار میشود.
بدینترتیب نتایج این پژوهش نشان میدهد که مهاجرت سرمایههای انسانی به خارج از کشور، گردانە بازتولید عقب ماندگی کشور را ایجاد میکند و با وجود گسترش آموزش تخصصی دانشگاهی و غیردانشگاهی در کشور، وضعیت نابسامان اشتغال در کشور، زمینۀ مهاجرت سرمایههای انسانی را فراهم میسازد.
او در انتها مینویسد مطالعات یک دهه اخیر نشانگر افزایش میل به مهاجرت به خارج از کشور است و میزان مهاجرت سرمایههای انسانی توانمند به خارج از کشور گسترش یافته است.
انتهای پیام/